“- Het lijkt mij nuttig U te melden dat ik 23 jaar geleden een whiplash heb opgelopen, wat echter nooit als diagnose gesteld is en waarvoor geen gerichte behandeling heeft plaatsgevonden. Ik heb daar nog steeds klachten van, waaronder pijnen die vaak optreden aan de rechterkant van mijn hoofd (ook uitbreidend, maar nooit uitsluitend links).

“Conclusie:

Bij onderzoek zie ik een 50-jarige man die op mij geen zieke indruk maakt. Hij ziet er goed verzorgd uit en neemt een wat afwachtende houding aan. Betrokkene kan op adequate wijze zijn verhaal doen, doch heeft enige moeite met het onderscheiden van de klachten voor en na het laatste ongeval. Uiteindelijk komt hij er wel uit. Verder heeft hij de neiging om verschillende zaken tegelijk aan te voeren, waardoor het geheel af en toe chaotisch dreigt te worden.

Er zijn geen aanwijzingen voor de aanwezigheid van woordvindingsstoornissen.

De stemming is wat dysfoor maar betrokkene werkt verder wel goed mee aan het uitvoeren van de opdrachten. Hij is erg prestatiegericht en hij kan het moeilijk accepteren indien het hem niet lukt om een opdracht succesvol af te ronden.

Instructies worden over het algemeen goed begrepen, hoewel er soms momenten zijn waarbij het lijkt alsof de dingen die gezegd worden, niet goed tot hem doordringen, waardoor hij wat afwezig lijkt. Er is verder sprake van een goed ziekte-inzicht.

Het intelligentie onderzoek toont het beeld van een begaafde persoon (…).

Het geheugenonderzoek toont een zekere achteruitgang van de geheugenfunctie voor wat betreft de inprenting en de reproduktie van verbaal en visueel aangeboden materiaal.

Bij een verbale leertaak is het rendement na een vijftal leertrials redelijk goed te noemen. Vergelijkt men echter de retentie met de inprenting en voor leeftijd, geslacht en opleiding, dan liggen de prestaties ver beneden de norm.

Er zijn verder aanwijzingen voor stoornissen m.b.t. de reproduktie van het geleerde na verloop van enige tijd.

De aandacht en concentratie vertonen lichte stoornissen.

Er bestaan eveneens aanwijzingen voor het feit, dat het functioneren van betrokkene in negatieve zin beïnvloed wordt door de pijnklachten en psychogene factoren.

Op grond van de verkregen gegevens kan gesteld worden dat er sprake is van een lichte achteruitgang in cognitief functioneren, hetgeen zich manifesteert in de aanwezige aandachts- en geheugenproblemen. Daarbij wordt het functioneren medebepaald door fysieke en psychogene factoren.

Desalniettemin is betrokkene in staat om gedurende halve dagen redelijk goed te presteren op het werk. Het kost hem weliswaar meer tijd en energie, doch het lukt uiteindelijk wel. Dit heeft o.a. te maken met het feit dat betrokkene nog steeds goed gemotiveerd is om te presteren.

(…)

De huidige klachten en beperkingen kunnen m.i. gezien worden als zijnde het gevolg van het ongeval d.d. 11-06-1995.

Vóór het ongeval was er van eerdergenoemde symptomen geen sprake en kon betrokkene zijn functie nog naar behoren uitvoeren.

Gezien het tijdstip waarop het ongeval plaatsvond, kan er m.i. gesproken worden van een eindtoestand en zijn er geen veranderingen meer te verwachten, noch in gunstige dan wel ongunstige zin.”

“1. Welke zijn uw bevindingen bij anamnese, lichamelijk onderzoek en eventueel hulponderzoek, welke diagnose(n) stelt u op uw vakgebied, welke behandelingen werden ingesteld en met welk resultaat?

Ad 1

In het bovenstaande is uitvoerig ingegaan op de anamnese, het fysieke en neuropsychologische onderzoek met als additionele informatie het aanvullend technische onderzoek, waarbij ook de MRI vanuit Arnhem nauwkeurig door ons zijn herbeoordeeld. Er is bij betrokkene door het ongeval van 11 juni 1995 een zeer duidelijk en ernstig whiplash beeld ontstaan met fysieke beperkingen en duidelijke cognitieve reststoornissen naast emotionele distress patronen. Zie “samenvatting”. De restpathologie van het vorige trauma van 1972 is mijns inziens sterk ondergeschikt aan het huidige trauma. Immers betrokkene heeft er na zeker 20 jaar goed gefunctioneerd en heeft destijds ook geen medische hulp gezocht of gekregen. Er is dus geen documentatie beschikbaar, alleen de mondelinge overlevering door betrokkene zelf vermeld.

Ad 2.a

Thans resten nog zeer duidelijk en onmiskenbaar van het recente, huidige, ongeval van juni 1995 een evidente forse nek- en hoofdpijn, linker schouderpijn en sensibele sensaties over de rechter wang, kin en keel vanuit de nek komend. Tevens bestaan er duidelijke rest-cognitieve functiestoornissen en concentratieproblemen, welke vooral ook uit het neuropsychologisch onderzoek van drs. G. Cho Chia Yuen blijken. Verder bestaat er een hypertone nek- en schoudermusculatuur en van de lange rugspieren met een duidelijke bewegingsbeperking van het hoofd- halsgebied, deels ossaal bepaald, zoals uit de MRI en het radiologisch onderzoek blijken.

Ad 2.b

Alle genoemde symptomen en verschijnselen zijn met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid uitsluitend te beschouwen als gevolg van het huidige trauma van juni 1995. De restgevolgen van 1972 zijn mijns inziens dan ook nagenoeg verwaarloosbaar, behalve een resterende lichte nekpijn. Vooral ook zijn uitstekende staat van dienst na het eerdere vroegere ongeval van 1972 er na pleiten tegen enige invloed van dit vroegere trauma. Hij had steeds uitstekende waarderingsrapporten jaarlijks! Zijn huidige invaliditeit en ernstig gebrek aan initiatief met de vermelde vermoeidheid zijn dan ook uitsluitend als rest van het huidige trauma van juni 1995 te beschouwen.

Ad 3

Er is door dit ongeval van juni 1995 dan ook duidelijk blijvende functiestoornis (…) vast te stellen (…). Totaal dus 13%

Nota bene: Eventueel zou nog te overwegen zijn om arbitrair de vroegere aangebleven nekklachten door betrokken persoon zelf medegedeeld nog op 1 à 2% kunnen worden verrekend.

4.a. Welke beperkingen stelt betrokkene te ondervinden bij activiteiten van het dagelijkse leven, in de vrije tijdsbesteding en bij de beroepsuitoefening (incluis huishoudelijke arbeid)?

Ad 4.

Door het ongeval zijn er zeker bepaalde beperkingen opgetreden.

a In de huishoudelijke sfeer en vrijetijdsbesteding kan hij niet meer zelf aan zijn huis knutselen, dus niet meer deuren verven of plafonds witten, niet meer tuinieren. Niet meer stofzuigen. Ook kan hij niet meer goed boodschappen doen, niet meer zwaar tillen. Hij kan niet meer tennissen en heeft een zeer korte actie radius bij autorijden.

b Deze beperkingen zijn alle een rechtstreeks gevolg van het recente ongeval van juni 1995.

c Verder dient men ook rekening te houden met zijn emotionele distress, verlaagde frustratiedrempel en gebrek aan stress-tolerantie. Hij is snel ontmoedigd en kan niet meer tegen grotere gezelschappen. Hij heeft een gering integratievermogen en kan zeker geen zaken meer tegelijk verwerken of opslaan.

d Wat het werk betreft, kan hij voorlopig slechts halve dagen zijn computerwerk volhouden, mits in eigen tempo en niet prestatiegericht. Onder tijdsdruk faalt hij snel. Ik heb een globale beperkingenlijst ingevuld. Hij kan zeker geen zwaardere fysieke arbeid meer aan.

Ad 5

Thans, ruim 2 ½ jaar na het ongeval, kan in zijn situatie zeker gesproken worden van een medische eindsituatie, met geen uitzicht meer op verder herstel. Echter ook geen verdere verslechtering meer. De situatie heeft zich geconsolideerd. Er zullen geen wijzigingen meer optreden ten aanzien van zijn huidige functiestoornissen.

Artikel 1019w Rv biedt de persoon die een ander aansprakelijk houdt voor zijn letselschade, de mogelijkheid, ook voordat de zaak ten principale aanhangig is, de rechter te verzoeken te beslissen over een geschil omtrent of in verband met een deel van hetgeen ter zake tussen hen rechtens geldt en waarvan de beëindiging kan bijdragen aan de totstandkoming van een vaststellingsovereenkomst over de vordering in de hoofdzaak. Gezien de ratio van de deelgeschilprocedure om de buitengerechtelijke onderhandelingen te bevorderen, dient de rechtbank te toetsen of de verzochte beslissing voldoende kan bijdragen aan de totstandkoming van een dergelijke vaststellingsovereenkomst. De investering in tijd, geld en moeite moeten aldus worden afgewogen tegen het belang van de vordering en de bijdrage die een beslissing aan de totstandkoming van een minnelijke regeling kan leveren (Kamerstukken II, 2007-2008, 31518, nr. 3, p. 18).

Voorts geldt dat het voorleggen van meerdere deelgeschillen in één procedure in beginsel mogelijk is. Daarbij moet echter wel voor ogen worden gehouden dat de deelgeschilprocedure er niet op is gericht de rechter over een groot aantal deelgeschillen te laten oordelen. Het verder onderhandelen, al dan niet met behulp van een mediator, of het instellen van een bodemprocedure, is dan een meer geëigende weg (Kamerstukken II, 2008-2009, 31518, nr. 8, p. 7). De rechter wijst het verzoek af voor zover de verzochte beslissing naar zijn oordeel onvoldoende kan bijdragen aan de totstandkoming van een vaststellingsovereenkomst (artikel 1019z Rv).

Verzoek A

Verzoek B

[verzoeker] heeft onder B – kort samengevat – verzocht om te bepalen dat de rapporten van Notermans en Cho Chia Yuen tot uitgangspunt moeten worden genomen bij de schadeafwikkeling. In dat kader wordt het volgende overwogen. Vast staat dat partijen destijds overeenstemming hadden over de persoon van de deskundige (Notermans is door Reaal voorgesteld) en de vraagstelling. Beide partijen zijn betrokken geweest bij de totstandkoming van de rapportages en werden daarbij bijgestaan door deskundigen op het gebied van de afwikkeling van letselschades. In die situatie geldt dat de inhoud van de rapportages in beginsel tussen partijen bindend is, tenzij tegen de wijze van totstandkoming of de inhoud van de reeds opgestelde rapporten zwaarwegende bezwaren bestaan.

In dat kader heeft Reaal gesteld dat Notermans uitsluitend en alleen is afgegaan op de door [verzoeker] verstrekte informatie, welke informatie afwijkt van de informatie die blijkt uit de medische stukken en de eerder door [verzoeker] aan Reaal verstrekte informatie (meer in het bijzonder ten aanzien van de gevolgen van het ongeval uit 1972) alsmede dat de conclusies die Notermans verbindt aan het rapport van Cho Chia Yuen ten aanzien van de cognitieve klachten niet stroken met het rapport van Cho Chia Yuen. Ter onderbouwing van haar standpunt heeft Reaal verwezen naar de adviezen van haar eigen medisch adviseur van 3 januari 2007 en 31 juli 2012.

Verzoek C en D

[verzoeker] heeft ter onderbouwing van zijn stelling dat het ongeval volledige arbeidsongeschiktheid heeft veroorzaakt (punt 1) gesteld dat de arbeidsongeschiktheid geheel en al samenhangt met de klachten en beperkingen die door het ongeval zijn veroorzaakt. Hij heeft op wilskracht nog gedeeltelijk kunnen werken na het ongeval, maar uiteindelijk moest hij eraan toegeven dat werken niet meer tot de mogelijkheden behoorde. Een en ander wordt door de rapportage van Notermans ook bevestigd, aldus [verzoeker]. [verzoeker] heeft voorts gewezen op een brief van de bedrijfsarts van Akzo dr. A.G.M. Giesen waarin wordt geschreven dat sprake is van volledige arbeidsongeschiktheid. Reaal heeft gemotiveerd verweer gevoerd. In dat kader heeft Reaal allereerst gesteld dat [verzoeker] na het ongeval gewoon heeft doorgewerkt. Daartoe heeft zij ook verwezen naar de rapportages van Notermans en Cho Chia Yuen waaruit volgt dat [verzoeker] nog voor 50% zou kunnen werken. Voorts heeft Reaal gesteld dat de arbeidsongeschiktheid mede is veroorzaakt door de reorganisatie die bij Akzo gaande was ten tijde van het ongeval in 1995 en de periode daarna. Ook heeft Reaal gesteld dat de arbeidsongeschiktheid ook (mede) kan zijn veroorzaakt door het eerdere ongeval uit 1972 en door kwesties die liggen binnen de privésfeer van [verzoeker]. Ten aanzien van de brief van dr. Giesen heeft Reaal gesteld dat die brief niet als uitgangspunt kan worden genomen, omdat de bedrijfsarts van Akzo niet als objectief kan worden beschouwd.

In het licht van de gemotiveerde betwisting door Reaal en gelet op het ontbreken van de dossierstukken van het GAK (waaruit kan worden afgeleid op welke wijze en op grond waarvan de volledige arbeidsongeschiktheid is vastgesteld) kan thans nog niet definitief worden beslist. Instructie is gelet op de daarmee gepaard gaande tijd geld en moeite in een deelgeschil echter niet aan de orde. Daarom is onderdeel 1 niet toewijsbaar.

De overige 4 uitgangspunten (2 t/m 5) zullen gelet op de samenhang daartussen gezamenlijk worden behandeld. [verzoeker] heeft zich ten aanzien van die punten op het standpunt gesteld dat hij – het ongeval weggedacht – zou hebben doorgewerkt tot 65-jarige leeftijd en dat hij een stijging van zijn inkomen zou hebben gerealiseerd. Ter onderbouwing van die stellingen heeft [verzoeker] – kort samengevat – gesteld dat hij tot aan het moment van het ongeval altijd uitstekend heeft gefunctioneerd. Gelet op de ontwikkelingen in de ict-branche kan er bovendien van worden uitgegaan dat zijn inkomen zich zou hebben ontwikkeld zoals in de notitie van 6 februari 2012 is weergegeven.

Reaal heeft betwist dat [verzoeker] zonder ongeval promotie gemaakt zou hebben. Voorts heeft Reaal, bij gebrek aan enige onderbouwende stukken, betwist dat [verzoeker] altijd goed heeft gefunctioneerd bij Akzo. Ook heeft Reaal, in het kader van de betwisting dat [verzoeker] altijd goed gefunctioneerd zou hebben en in het kader van de betwisting dat [verzoeker] tot zijn 65-ste zou hebben doorgewerkt, gewezen op de reorganisatie die bij Atos Origin (de onderneming die de informatiseringafdelingen van Akzo heeft overgenomen) heeft plaatsgevonden. Reaal heeft vraagtekens bij de veronderstelling dat [verzoeker] die reorganisatie – gelet op zijn leeftijd – zonder problemen zou zijn doorgekomen. Ook heeft Reaal gesteld dat het maar de vraag is of [verzoeker] zich aan de veranderende bedrijfscultuur zou hebben kunnen aanpassen. Daarnaast heeft Reaal gewezen op de ontwikkelingen in de ICT branche, waarin de werkgelegenheid is afgenomen. Reaal heeft ten slotte verweer gevoerd tegen de door [verzoeker] gesuggereerde inkomensontwikkeling die hij zonder ongeval zou hebben doorgemaakt.

De rechtbank is van oordeel dat op deze punten van geschil, gelet op de hierboven weergegeven gemotiveerde betwisting door Reaal en het ontbreken van verdere onderbouwing door [verzoeker], nog niet definitief kan worden beslist. Voor nader instructie is echter, zoals hierboven aangegeven, in een deelgeschilprocedure geen plaats. De verzoeken onder C en D zijn op grond van het voorgaande niet toewijsbaar.

Verzoek E

Deze beschikking is gegeven door mr. A.E.B. ter Heide en in het openbaar uitgesproken op 18 februari 2013.